bir gün evde daral geldi napsam ne etsem kafayı dağıtsam şeklinde dört dönüyorum ... dolapları karıştırmaya başladım ... pembe bir yün buldum ... ama hiç bişeye yetecek ölçüde değildi ... cansıkıntısı bu ama ... napacan mecbur bir tığla başladım şekil vermeye ... tığla iş yapmaktanda hiç hazetmem oysaki ... o tığ nasıl bizim eve geldi hiç bi fikrimde yok ayrıca ... neyse pembe ip bitti ... canım sıkıntısında milim ilerleme yok ama hissediyorum biraz daha ip olsa sıkıntımdan sıyrılacam ... neyse evi altüst ettim ve mavi ipe ulaştım ... ve beklenen son mavi ipte bitti ... canımın sıkıntısında bi hafifleme hissettim hissetmesine ama bu seferde şeytan dürter oldu devam et diye ... ertesi gün ablama giderken yanımda götürdüm var mı ip dedim ... hop krem rengi ipi verdi ... süper ... sonra sarı ..sonra teyzeye giderken yanımda götürüp ondaki ipleri söğüşlemece ... eh işte bu gunlere geldik ... ben galiba bu işi büyütecem ... gaza geldim yaw durduk yere ... bakalım ne zaman biterde üstüme örtüp şekerleme yapacağım boyuta gelir .... görücez ... hep diyorum yaw biraz planlı programlı bir insan olsam keşke ....böyle bir işe girerken baştan ipimin kalınlığını renklerini seçsem ... nolurdu sanki ... hey bünyeee ...silkelen ve kendine gel ... pilissssss.......
6 yorum:
pek güzel olmuş.. ben delisiyim tığ işinin..
ben de hiiç sevmem ve anlamam tığ işinden ama bu yaptığını çok seviyorum. Ben de battaniye ördüm çocooma böyle. ve cidden insanın can sıkıntısını alıyor.yaptıkça yapasın geliyor.
kız bayaa da güzel yapmışsıın :))
ben hiiç anlamam valla. evde tığ bulsam ne işe yarıyordu bu diye düşünebilirim yani o derece!
deli anne : pek teşekkür :)
banyosuyu: şanslı çocuk :)iyi bari bi benim sıkıntımı almıyomuş desene ...
nzn: valla bi hevestir gidiyo...hadi hayırlısı :)
sen de miiii :)) allam biri bunu bana ogretsin, en sona ben kaldim.
bizim örgü dünyamıza hoşgeldin, adım atan çıkamıyor. zira 2 koltuk altı yün var evde. ulaştığım son nokta şimdilik budur.
stoktan istersen yün gönderebilirim..
sevgiler
Yorum Gönder