gökyüzü gibi bir şey bu çocukluk ...hiç bir yere gitmiyor ...

24 Ekim 2010 Pazar

küçükken parka gittiğimde en sevdiğim şeydi salıncaklar ... gözlerini kaparsın sallanır hayallere dalarsın ... bi bakarsın ayakların gökyüzüne ulaşmış bir bakmışsın tepetaklak...saçların efül efül savrulur...süperdir sallanmak ...hızlandıkça sevincin artar... ta ki sıradakiler patırtı çıkarana kadar ... olsun gerçi ben tekrar sıraya girer şirret annelere içimden öfkelensemde sabırla sıranın tekrar bana gelmesini beklerdim ... büyüdükçe hayır sevgim azalmadı ..hala salıncakları severim ... akşamda yürüyüşten dönerken parkın içinden geçtim ..boş salıncakları görünce hevesle koştum ama ne fayda...cücük kadar yapmışlar... mevcut çanağım sığmıyo..hayır sığsa bile orada sabitlenme riski varken ve bi başımayken risk almayayım dedim ...resmen içimde kaldı yaw... benim küçüklüğümde tahta, iki çocuğun binebileceği büyüklükte salıncaklar vardı ... şimdi resmen 9-10 yaşa sabitlemişler ...minnacık .. ne yani salıncağındamı yaşı var ... salıncağımı geri istiyorum ... tüm yetkililere duyurulur..

5 yorum:

Nihan dedi ki...

canım kutupcum,
listeye ekliyorum
kahve
salıncak
;))

kutupayusu dedi ki...

süpersin :)

ayci dedi ki...

ben sallandigimda hep midem bulanirdi.
veya midem bulanasiya kadar sallanirdim.
sonra atlamaya calisirdim.
ama CIK asla yapamazdim.

atlayamazdim o hizla...
beklerdim...ne zaman ki durdu...öyle atlardim.

eda bayraktar dedi ki...

uff bayılırım salıncağa yıllar oldu binmeyeli..üstelik parkın yanında oturmama rağmen..ama maalesef benim totonunda sığdığı pek söylenemez..
ayrıca..minicik bir düzeltme...bu söz Kürşat Başar'a değil..Cemal Süreyya'ya aittir...bilgine:))

kutupayusu dedi ki...

tabiki ya..doğrusun edacım ...galiba en son başucumda müzik romanında okuyunca öle kalmış aklımda... düzeltmen için teşekkürler... balık hafıza olunca yeni bir bilgi gelince eskisi kayıtlardan çıkıyo herhal ...
ayci : bende atlayamaz yavaşlamasını beklerdim ...

Yorum Gönder