bu sabah afet var istanbul'da

8 Haziran 2010 Salı
berbat bi hava ...şakır şakır yağmurun 10 katı felan yağıyor...arabayla çıkmayın dediler bende metrobüsle takılayım dedim...rutinim bozulur...bi de böyle yağmur cama pıt pıt damlar...dayamıssındır basını o herkesin başını dayadığı saçlarının yağının geçtiği pis cama...açarsın romanını...bir iki satır okur biraz camdan trafiğe bakarsan ...azıcık için ürperir...arada saatini dürtersin ....geçmi kalıyorum kaygın anlık gelir geçer....çıkarken yanıma şunuda aldımmı telide evdemi unuttum diye çantayı kolaçan edersin sonra bir ağırlık çöker.... göz kapaklarında tombul cüceler oturur...kaldıramassın bir türlü ...sonra nerdeyimin bilinci uzaklaşmaya başlar bir huzur halkası yayılır...sonra bildiğiin uyursun ..belki sıçrar uyanırsın belki salyalarının verdiği serinliğe ayılırsın....utanarak ve birazda panikle durağı kaçırdım korkusuyla açarsın gözlerini ....bir zamanlar şikayetci olduğum bu duyguların hepsi paket halinde özlenmiş olarak raftan indirmiş buldum kendimi....bozuk param cebimde metrobüs yolunu tuttum sabahın zöttürüğünde....ama noldu biliyomusunuz....ıkış tıkış insan seline maruz kaldım ...metrobüs yanaşıyor  ve bildiğin itiyorlar..dur yaw bile diyemiyosun ...şahsen nasıl metrobüse bindim bilemedim ...bir ara çantam iki kişi arasında sıkıştı kaldı ..neyse çantayı kurtardım ama ayakta böle bir ıkıştepişlik ....tepemde insan azması takımelbiseli adamın galiba çürük dişi vardı gayri hiç başımı kaldıramadım ...sağ kolum çıkmış olabilir.. tek tutanabildiğim yer mesefa olarak biraz uzak olsada, inatla tutunmaya çalıştım ...menzilimde bu koku varken nefesimi tutarken başka bir yer de arayamadım ...indiğim yerden minibüse bindim yağmurun şiddetine inanamadım ..afet dedikleri bu olsa gerek ...minibüsten inmemle koşmam bir oldu..baya bi dükkana kadar koştum ...amma velakin bütün sokaklardan oluk oluk sular geliyor...ayağımı basmamla suyun içine batması kaçınılmaz bir sondu...resmen insanlıktan çıktım...şu an donuma kadar ıslanmış vaziyette ayaklarım cılk içinde pc başında şapşal vaziyette oturmaktayım ...bu gelişin birde dönüşü olacak düşüncesi gerçekten feciyat ... nasıl bir şehir nasıl bir millet buyrun burdan yeyiniz.... neyseki şu an kahve içiyorumda keyfim biraz yerine geldi ....akşam ola hayrola....

3 yorum:

lady dedi ki...

çok geçmiş olsun!

Nihan dedi ki...

canım benim,çok hırpalanmışsın,geçmiş olsun,kıyamam,ama şu anlatış tarzın var ya vallaha okurken basıyorum kahkahayı.kusura bakma.öpüldün.

kutupayusu dedi ki...

lady:tüm istanbullulara geçmiş olsun ...
nihan: ni dimek... öpüldüm : )

Yorum Gönder