unutma

unut unut unut nereye kadar...feci sıkıldım bu huyumdan...kurtulmanın bir hal çaresi yokmu yaw....

3 ay önceydi..sevgili kişisi askere gidecek ..havalanına bırakacam sabah kargalar mokunu yemeden ...dedimki ben seni kapıdan bırakıp vınlayayım...beni tanıyan biri olarak tamam olur dedi...amma velakin havaalanına pek bi erken varmışız..dedi arabayı parkedeyim gel sende... ee iyi bakalım gazamız mubarek ola...içeri girişte ilk vukuatımı verdim ..çantamda isveç çakısı var ..mümkün değil alamayız ...en iyisimi buraya bırakın çıkışta alırsınız...ee hadi bunada tamam...girdikmi o hengameye...ağlayan zırlayan ..sloganlar felan ...bilip bilmeden konuşuyolar en büyük asker bizim asker....benim uğurladığım askeri görseler hepsi susacak ama biz bozuntuya vermiyoz...neyse baktık ortam vıcıklaşmaya müsait..dedim uçağı felan beklemeyeyim ..hadi uğurlar ola..5 ay sonra görüşürüz...dedi unutmadın dimi araba otoparkta şurda...yok unutmadım ...devamlı kafamda tekrar ederek havalanından çıktım ..otopark fişini ödedim arabaya doğru yol aldım ki çakıyı unuttuğumu farkettim..koşarak geri döndüm ...takrar güvenlikten girmem lazım ..o kapı çok kalabalık diye başka kapıdan girdim ..içerisi gene hengame ve ben çakıyı nerde bıraktım bilemedim ...her güvenlik görevlisine sordum ....en son birine çakımı istiyom uleyynnn diye böğürdükten sonra adam bana bi kasa dolusu isveç çakısı çıkardı...bakakaldım ..hiç biri benim güzel çakım değildi... en son benle başedemediler ve biri dediki hanfendi arabayı nereye bıraktınız hangi kapıdan girdiniz filmi başa alalım ....neyse hangi kapıdan girdiğimi buldu beni oraya götürdü..ordaki güvenlik görevlisi çakımı çıkarıp bu mu dedi..heh budur dedim ..dedi ben size bunu burda veremem..binanın dışına kadar bana eşlik edin çıkışta verecem..sanırsın serikatilim...tamam yeterki çakımı alayım ...velhasılı çakı cepte otoparka yol aldım ...böyle otopark olmaz olsun ...tam 2 saat arabamı bulamadım ...annem ve babam ve kardeş sevgiliye süpriz yapmaya gelmişler ama otoparkta beni görünce ne iş dediler dedim araba yok ...babamı tanıyanlar benim o an tibariyle nasıl bir batağa bulaştığımı bilirler...sen salakmısın arabayı bulamıyosun ...bu üniversiteyi nasıl bitirdi ...nasıl çalışıyo kafası anlamıyorum ..buna hiçbişey emanet edilmez söylevleri başladı ....hem arabayı arayıp hem babamdan kaçmak ve otoparkta kısılı kalmak berbat bi hismiş...1,5 saat sonra ağlamaya başladım ..böhür böhür ağlıyorum ...iş yerinden arkadaş aradı mesai başladı nerdesin diye....dedim olay bu delirecem ....bırakıyorum bu arabayı ben burda zaten istanbulda insanın arabasının olması ayrı bi eziyet buraya kadarmış...neyse o beni ordan bi güvenlik görevlisi tanıdığına yönlendirdi vs 2 saatin bitimine ramak kala arabaya kavuşup çıktım o cehennemden ...

gelgelelim akşamki vukuatime....

cuma akşamı iş çıkışı işyerine en yakın avm ye gitmiştik bişeyler atıştırmaya..kapıda gene giremessiniz...sebep çakınız var ...çakıyı buraya bırakın ..dönüşte alırsınız.....offff ...gene aynı film ...neyse çıktık yukarı yedik yemeği o rehavetle çıktık geldik eve....koca haftasonu geçti...pazar akşamı çanta değiştireyim ben derken baktım çakı yok...valla uykum kaçtı ..nasıl olur unuturum ...çakım olmadan nasıl yaşarım ..dört dönüyorum ....p.tesi iş çıkısı yani dün akşama tekabül ediyor olay avm nin kapısına koştum gittim ..durum bu..çıkarın çakımı ..yok efendim 2 gün geçmiş karakola teslim etmişler...karakol hangi karakol ...onlar teslim etmiyomuş ekipler gelip alıyomuş...yaw delirtmeyin bu memlekette  ne zaman işler  böyle tıkır tıkır işledi ... iki hatun bi çıldırdık orada..dediler ofise çıkın bi de kendiniz bakın ...tabiiki gene buldum çakımı ...artık çakımdan ayrılmak ne kadar zor gelsede evde bırakma kararı aldım çakımı ...yoksa kurda kuşa yem edecem ....

velhasılı daha bunlar akşam yaşanmamış gibi sabah oldu gözümü açıp evden çıktım ..yolumun üstünde oturan ve aynı dükkanda çalıştığımız arkadaşımı sabahları evinden alıyorum beraber gidiyoruz...bu sabah gene çaldırdım ben geliyorum kapının önüne çık diye vardım kapılarına yok ...ara ara açmıyo dedim uyuya kaldı herhal ..20 dk bekledim ve sonra aklıma geldiki bugün doktor randevusu vardı ..sabah beni almaya gelme demişti...zaten haftanın en az bir günüde onu çaldırıp sonra almadan vın basıp gidiyorum ..iş yerine varınca aaa gene unuttum deyip dönüp eve ğaç olmuş beni bekleyen arkadaşcığımı alıyorum ...
bende unutmanın sınırı yok ...nice tencereler yandı ..nice eşyalar kayboldu ...restorandan çıkarım peşimden koşarlar kredi kartını unuttunuz..minibüse binerim abla yol parasını vermediniz...oh valla... okulda kurula girecem tezi evde unuturum ....bankaya para ödemeye gidecem son gün parayı evde unuturum ...herşey allaha emanet yürüyor...kapının üstünde anahtarı unutup evde mışıl mışıl uyuyabiliyorum mesela...markete gidip kasada 3 poşetin parasını tıkır tıkır ödeyip bir poşeti oraya hibe edip eve dönüyorum...otoparkta araba arama maceralarımı anlatmıyorum bile...yukarıda maksimum seviyeyi anlattım ...ha bide sabahları aynı model aynı renk arabaları karıştırıp benim arabam diye zorlamalarım ayrı bi bölümde incelenebilinir tabi...cücük kadar sitenin içinde insan akşam arabayı nerde bıraktığını unuturmu yaw...bir değil iki değil ..

stres... çağın hastalığı felan hikaye durumlar bunlar..ben hep böyleydim ...daha gencim..sevgili kişisiyle yeni flört durumları ....wc de mıçarken bile onu düşünüyorum ..sevgi kelebeği aşk böcüğü durumlarındayım ..bana kalsa sosyal hayatı koparıp adamın cebinde yaşayacam ..bir dakka ayrı geçsin istemiyorum ..bir cep faturası geliyor eve söleyemediğimden paso ek iş buluyorum kendime...hal ve gidişat böylerken bir c.tesi öğleden sonrası sevgili aradı nerdesin evdeyiiimmmm diye iç huzuruyla gayet rahat bi cevap verdim ....napıyosun ..heç ... sen nerdesin ..felanca yerdeyim....aaa ne iş ..napıyosun orada....senle buluşacaktım ... insan böyle bir psikolojide bile bu fırsatı unutuyorsa çakıymış arabaymış böyle dünyevi işleri nasıl unutmaz....

velhasılı yoruldum kendimin peşinde koşmaktan ..ekstra zaman kaybı ...kafamda fosfor bitmiş ....hafıza vitaminleri bulmacalar beyin jimnastikleri hepsi palavra....offf nasıl kendimden sıkıldıysam artık amma yazmışım neyse sustum ...daha verilecek çok örnek var ama neyseki onlarıda unutuyorum ...ahahahaa.....bi nebzede olsa rahatladım ...ohhh